Sıradan bir gündü. Canım hiç bir şey yapmak istemiyordu. Sadece tuhaf tuhaf bilgisayarın ekranına bakıyordum. Ama sonra olmaz dedim pazar gününün bu kadar sevimsiz olması benim boş boş oturmamı gerektirmiyordu. Bunun üzerine kendimi zar zor dışarı çıkardım. Yasemin ile sahile gittik.Fazla oksijen gözümüzü döndürdü. Evde zombiye dönüşmüşüz de haberimiz yok. Hava da epey soğuktu. Ama iyi geldi. Üşümeyi seviyorum. Düşüncelerimi dinçleştiriyor. Öyle yaz sıcağında olduğu gibi pelteleştirmiyor...
 |
| Sahil havası, güneşin aydınlattığı deniz manzarasıyla yürümek beni kendime getirdi |
 |
| Kahvesiz de olmazdı tabiiki.. Kahve her zaman yanımda.. uykusuzluğumda, canım sıkıldığında, alışverişte, ders arasında.. kahve olmadan ne yapardım bilmiyorum. |
 |
| karanlık resimler en favorim |
Bugün pazarın sevimsizliğinden bunlarla kurtuldum. cumartesi gibi
pazardı valla. Sahte güneşiyle keyifleriyle güzeldi.. Karanlıkta belli
belirsiz tiplerimizle elvedaaa..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder