Çocukluk anılarıma girmek istedim. Böyle yazınca bir mutluluk doluyor içime... yahu senin yaşın kaç daha diyorum ama içimde hiç susmayan sürekli anılarını anlatan bir büyükanne var heralde.. Geçmişi hatırlayınca gözleri doluyor falan neyse..
Biz eskiden şöyle 2002-2003'e götürüyorum sizi. Mahallede kar yağınca o gün bayram var demekti. Bütün çocuklar dışarı çıkıp oynamaya başlardı. Ben ağırdan alırdım. Korkarmıydım artık kafama gözüme kartopu gelecek diye bilmiyorum ama bir kaç arkadaşım vardı onlar çıkınca çıkardım hep dışarı.. O yaşta bile kalabalık not my style...
Kardan adam yapmıştık bir kere havuçtan burnu, üzümden gözleri... Eridi mi diye pencereden kontrol edip edip dururdum. Bir de bir arkadaşım o zamanlar bana kar yediğini söylemişti. Karı krema zannetmiştim adkkdk Pokemondan mı etkilenmiş ne? orada da öyle bir bölüm vardı.
Şimdi de böyle şeyler var tabiiki, görüyorum. Ama çocuk ruhumu muhafaza etmeme rağmen aynı sıcaklığı hissedemiyorum.. İçim ölmüş gibi ''Bozmayın karları be'' diyorum oynamaya çıkan çocuklara
Her şey çok değişti...
Şimdi gelelim şu anki halimize; kar yağdığından ve benim okulum da en dağlık yerlerden birinde olduğu için 3 gündür tatildeyim. Bunun mutluluğu içinde kara teşekkür ederken anılarım geldi aklıma ve yazayım dedim. Bugün okul vardı fakat gitmedim. Pişman değilim. Çünkü burada bile her yer buz pistine dönmüş. Patenlerimi takıp mı okula gideyim yani ne yapayım. Otur evinde dedim kendime.. Çay iç, kitap oku, gelecekteki ödevlerini düşünüp biraz endişelen...
Hayat zor. Biraz durup sana verdiklerinin tadını çıkarman gerek. Niye yine böyle karamsara bağladıysam..
Neyse birazda karlı hava foto-blog yapayım. İşte 2015'in karlarından kareler...
Kartopu savaşı yapan arkadaşlarım...
her kar yağdığında klasik poz..
ee o zaman bir dahaki kar tatilinde görüşürüzz..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder